در اين مقاله يك دوستدار طبيعت، عكاس و مهندس علوم كامپيوتر، اِستيو بِراردى (Steve Berardi) از PhotoNaturalist درباره اينكه چرا براى عكاسى از مناظر به يك لنز تله فتو زوم نياز داريد توضيح ميدهد.
وقتى شما به عكاسى از طبيعت فكر ميكنيد، امكان دارد سريعاً به ياد لنزهاى وايد بيافتيد، كه براى ضبط مناظر وسيع عالى هستند و قابليت اين را دارند كه بخش وسيعى از منظره را تحت پوشش قرار دهند.
اما يك لنز تله فتو زوم هم ميتواند براى عكاسى منظره مفيد باشد. براى درك اينكه چرا اينگونه لنزها مفيد هستند، مهم اين است كه بدانيد چه چيزى پرسپكتيو را معين ميكند و چگونه وجود پرسپكتيو ميتواند احساس خاصى را به يك عكس منتقل كند.
چه چيزى پرسپكتيو را معين ميكند؟
همانگونه كه آنسِل آدامز (Ansel Adams) مرتباً در كتاب فوق العاده خود، دوربين (The Camera)، اشاره ميكند: “پرسپكتيو عملكرد فاصله بين دوربين و سوژه است.”
يك تصور رايج غلط وجود دارد كه پرسپكتيو با فاصله كانونى مشخص ميشود، اما در حقيقت، تنها چيزى كه پرسپكتيو را معين ميكند مكانى است كه دوربين خود را قرار ميدهيد و يا در دست ميگيريد.
حداقل دو قانون پرسپكتيو وجود دارد كه بايد با آنها آشنا باشيد:
١. هر چقدر كه به سوژه بيشتر نزديك شويد، سوژه در عكس بزرگتر ظاهر ميشود (بله، اين واضح است).
٢. زمانيكه به منظره نزديكتر ميشويد، اندازه اجسام نزديك سريعتر از اجسام دور بزرگ ميشود (اين آنقدر واضح نيست).
دومين قانون همان قانونى است كه ما معمولاً فراموش ميكنيم و اين موضوع با يك مثال بهتر شرح داده ميشود. به اين عكس كه من در ايستِرن سيرا (Eastern Sierra) در ايالت كاليفرنيا انداخته ام نگاه كنيد:
در اين عكس، من حدود سى متر از آن تخته سنگها در پيش زمينه ايستاده بودم. نهايتاً كوه در پس زمينه اين عكس كه فاصله زيادى هم به تخته سنگها داشت، نمايان و برجسته است.
حالا نگاه كنيد اگر پانزده متر به آن تخته سنگها نزديكتر بشوم چه اتفاقى ميافتد:
ناگهان، كوهها در پس زمينه، آنقدر تنومند به نظر نمى آيند و الآن تخته سنگها در جلوى عكس نمايان و برجسته هستند. اين عكس نسبت به عكس قبل حال و هواى متفاوتى دارد. پرسپكتيوى كه در عكس منظره خود انتخاب ميكنيد بستگى به احساسى خواهد داشت كه ميخواهيد به بيننده منتقل كنيد.
من شخصاً، عكس اول را بيشتر ترجيح ميدهم، چون از همان لحظه كه جلوى منظره ايستادم، احساس كردم كه كوه بر همه چيز مسلط است و يك تأثير قوى و مثبتى بر من داشت. براى همين سعى كردم در عكس هم همان احساس را نمايان كنم.
درس ديگرى كه در اينجا ميشود ياد گرفت اين است كه: شما احتمالاً متوجه تفاوت نور بين دو عكس بالا شديد. عكس اول حدوداً پانزده دقيقه قبل از طلوع آفتاب و عكس دوم حدود پانزده دقيقه بعد از طلوع آفتاب گرفته شده بود. وضعيت نور ميتواند در كوتاهترين لحظه تغيير كند، پس مطمئن باشيد كه براى مدت طولانى آنجا هستيد و آماده باشيد كه هر لحظه آن نور را ثبت كنيد.
پس، چرا به لنزهاى تله فتو زوم نياز داريد؟
تا زمانيكه پرسپكتيو تنها با موقعيت مكانى دوربين معين شود، شما بعضى وقتها بدست مياوريد كه خوشايندترين پرسپكتيو از دور ديده ميشود. پس شما براى ضبط اين پرسپكتيو، بايد با يك فاصله كانونى طولانى تر زوم كنيد.
براى مثال، عكس اول با فاصله كانونى ٧٠ ميلى متر (١٠٦x كراپ فاكتور) گرفته شده بود. ميتوانستم با فاصله كانونى ٤٠ ميلى مترى عكس را بگيرم، اما نمى خواستم كل فريم را پر كنم. عمداً ميخواستم جزئيات اطراف منظره را هم بگيرم.
عكس دوم با يك لنز ٤٠ ميلى مترى گرفته شده بود و اين فاصله كانونى كوتاه ضرورى بود چون من به آن تخته سنگها در جلو خيلى نزديك بودم.
پس درس در اينجا اين است كه داشتن انواع مختلف از لنزها با فاصله كانونى متفاوت، به شما اين اجازه را ميدهد كه پرسپكتيوهاى متفاوتى را ثبت كنيد.
بهترين لنز تله فتو زوم براى عكاسى منظره چيست؟
اين موضوع قطعاً قابل بحث است. اما اكثر عكاسها حدود ٢٠٠-٧٠ ميلى متر را پيشنهاد ميكنند. من شخصاً از لنز Canon 70-200mm F/4L استفاده ميكنم و اين واقعاً لنز مورد علاقه من است.
تهیه و ترجمه برای سایت عکاسی دات نت
منبع مقاله:
www.digital-photography-school.com
این مقاله را برای علاقه مندان به عکاسی به اشتراک بگذارید
دومیـن مسابـقه عکاسـی بیـن المـللی با عنـوان «میراث فرهنگی ناملموس و جوانان»
۰ پاسخ به "چرا براى عكاسى منظره به يك لنز تله فتو زوم نياز داريد؟"